Niebo opowiada

 

 

Niebo opowiada

historie

nie z tej ziemi

                  Galopują rumaki

                   i suną nad głowami

                   żagle 

                   utkane ze snów

Dalej

chmuro

chwytaj wiatr

leć

gdzie oczy poniosą

                  Wysoko szum przestworu

                  Nisko

                  cisza

                   migoce skrzydłami motyla

                   co przysiadł na wantach

                    w niespiesznej wędrówce

                    na drugi brzeg

 

 

6 odpowiedzi na “Niebo opowiada”

  1. Chwila – esencja lata – uchwycona w słowa natychmiast przywołuje najpiękniejsze wakacyjne wspomnienia. Dziękuję!

      1. Wiem, wiem… autor co innego miał na myśli ; ) Ale „niebo wysoko (…) nisko cisza skrzydłami motyla” natychmiast przywołują mi najpiękniejsze chwile lata. Nie potrafię jak u Gierymskiego, gapię się w niebo przez chwilkę i już pełna zachwytu i szczęścia jestem. Bo, tu z Poetką na pewno się zgodzimy, latem niebo przepięknie opowiada : )

        1. Poetka (poeta) może mieć różne rzeczy na myśli… Poetka nie ma pretensji o interpretacje (cieszy się, że są!). Wiersz, po zapisaniu, żyje własnym życiem…

Skomentuj Magda Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.