Czy to już jesień
zawisła na płocie czerwienią
A może to wciąż późne lato
z czaplą co uparcie krąży nad rzeką
i jakoś nie chce odlecieć Czytaj dalej Czy to już jesień?…
Czy to już jesień?…
Każda epoka ma swego bociana….
Wojciech Mikołuszko, Wojtek. Ilustracje: Małgotrzata Dmitruk. Warszawa 2019. Wyd. Agora.
Każda epoka ma swego bociana… Kajtek z Kajtkowych przygód (pierwsze wydanie – rok 1948), łakomczuch okaleczony po walce o tłustego ślimaka, poznaje (wraz z czytelnikami) polską przyrodę. Tak mu nakazała autorka, Maria Kownacka, niezapomniana Plastusiowa Mama. Wojtek, bociani bohater powieści Wojciecha Mikołuszki, mimo trudności, rusza w coroczną podróż na południe, poznając przede wszystkim niebezpieczeństwa wynikające z lekkomyślności i głupoty człowieka, który własnymi rękoma niszczy przyrodę.
Wojciech Mikołuszko, absolwent nie tylko studiów matematyczno-przyrodniczych, ale i Szkoły Reportażu Collegium Civitas, dziennikarz naukowy i popularyzator wiedzy (głównie, choć nie tylko, wśród najmłodszych), autor kilku dobrze przyjętych książek dla małych czytelników, stworzył z myślą o siedmio-, ośmiolatkach kolejną książkę. Czytaj dalej Każda epoka ma swego bociana….
Piękno i groza cierpienia
Małgorzata Strękowska-Zaremba, Lilana. (Ilustracja okładkowa oraz projekt okładki Daniel de Latour. Wydawnictwo Nasza Księgarnia. Warszawa 2019)
Po Złodziejach snów i Domu nie z tej ziemi Małgorzata Strękowska-Zaremba oddaje w ręce młodszych nastolatków (ale również i ich rodziców oraz kontaktujących się z nimi dorosłych) kolejną książkę, w której czytelnikowi przychodzi się zmierzyć z problemami trudnymi do udźwignięcia, ale boleśnie obecnymi, a więc i trudnymi do zignorowania. Widzenie obecności tych problemów i reagowanie na nie w sposób artystycznie przetworzony to jedno z ważniejszych zadań literatury. Zachowanie czujnej świadomości, że dzieci i młodzież (zwłaszcza ta właśnie przekraczająca, często zbyt wysoki, próg dzieciństwa) to istoty myślące i czujące to rola dorosłego społeczeństwa. Czytaj dalej Piękno i groza cierpienia
Stworzonko i kwiat późnego lata
W dobrym towarzystwie klasy III b…
Małgorzata Kondej, Sejf z milionem w środku czyli bestseller III b, Warszawa 2008, wyd. Piotra Marciszuka STENTOR – KORA.
Sejf z milionem w środku czyli bestseller III b [1] to książka, która powstała z życia – wyjaśnia w czasie spotkań autorskich Małgorzata Szyszko-Kondej, poetka, autorka książek dla dzieci i dorosłych, dziennikarka. Przywołuje następującą historię: jej córeczce klasa podarowała kiedyś książkę (przygotowaną z pomocą nauczycielki) z różnymi – zrobionymi specjalnie dla chorej koleżanki – rysunkami, życzeniami i rymowankami. Widać było w tej pracy nie tylko indywidualny, a potem wspólny wysiłek, ale i sympatię, chęć zrobienia czegoś dla innej osoby, potrzebę wsparcia i obdarowania kogoś, kto jest słaby, czuje się źle, być może – jest samotny. Czytaj dalej W dobrym towarzystwie klasy III b…
Jeśli jest coś świętego…
Na poduszce…
Bliźni obok nas
Tomasz Kwaśniewski, Anna Bedyńska, Jedno oko na Maroko. (Warszawa 2013), Czarna Owieczka.
Wydawnictwo Czarna Owieczka specjalizuje się w książkach podejmujących tematy kontrowersyjne, często bardzo trudne, zawsze – warte przedyskutowania, zatrzymania myśli, refleksji.
Jedno oko na Maroko w pierwszej chwili wydaje się książką oczywistą. Wiadomo bowiem (takie są przynajmniej dość powszechnie składane deklaracje), że bliźniego należy szanować jak siebie samego… Ale od ideału do rzeczywistości droga daleka. To też jest, niestety, oczywiste.
Zagadkowe portrety zwierząt
Jules Renard, Jean-François Martin, Opowiastki przyrodnicze. Tłumaczenie Jan Maria Kłoczowski. Wyd. Format. Warszawa 2018.
Jak przedstawiać zwierzęta? Można to robić rozmaicie, na przykład realistycznie, kładąc nacisk na ich rzeczywiste, biologiczne cechy. Celem jest wtedy przede wszystkim dostarczanie wiedzy o świecie zwierząt. Można to robić antropomorficznie, traktując je jako istoty o cechach ludzkich, jak to było w bajkach Ezopa i wszystkich kolejnych ich mutacjach. Celem takiego pokazywania zwierząt jest właściwie dostarczanie wiedzy o świecie ludzi, którzy mogą przejrzeć się w takich antropomorficznych portretach zwierzęcych jak w zwierciadle (czasem krzywym) i podjąć refleksję nad sobą i światem, w którym żyją… Można też przedstawiać zwierzęta, posługując się środkami, którymi dysponuje poezja. Czytaj dalej Zagadkowe portrety zwierząt
Sosna o zachodzie
