O sławie… (piosenka)

 

 

Sława cicho uleciała

na skrzydłach lekko oskubanych

i tylko niepewność została,

niepewność dali niepoznanych.

                    Ja – bezimienna autorka

                    worka myśli kapryśnych…

                     Może coś się wyśni?…

                      Wędruję po stepach marzeń,

                     w błękitach tonę skojarzeń…

Nie wiem, komu pomagała

lawa pomysłów rozedrganych…

W iskierkach spojrzeń pozostała,

w pytaniach nigdy nie zadanych…

                Ja – bezimienna autorka

                 kapryśnych myśli worka…

                Może się wyśni morze?…

                 Wędruję po stepach marzeń,

                w błękitach tonę skojarzeń…

Sława cicho uleciała,

zasnęła w oczach zakochanych,

złudzenia blaskiem migotała

przyjaźni chcąc niepożądanych. 

 

                     Ja – bezimienna autorka

                    worka myśli kapryśnych…

                     Może coś się wyśni?…

                      Wędruję po stepach marzeń,

                     w błękitach tonę skojarzeń…

Jedna odpowiedź do “O sławie… (piosenka)”

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.