Opowieść o świecie, którego już nie ma…

 

Maria Ewa Letki, Wakacje z Cynamonem. Ilustracje Jolanta Marcolla. Seria Hipopotam. Warszawa 2000. Prószyński i S-ka.

 

 

          Zabrałam sobie do czytania w przerwach uzdrowiskowej kuracji książkę, która miała mnie pocieszyć i poprawić humor (pamiętałam, że kiedyś śmiałam się przy niej na głos) i tak się stało. Przy okazji odbyłam zaczarowaną podróż w Krainę Dzieciństwa, a zatem do świata, którego już nie ma. Zaglądanie w przeszłość ma w sobie coś ekscytującego. Bywa jednocześnie trochę smutne, bo przypomina o nieubłaganie upływającym czasie, którego wciąż mniej i mniej, ale i wesołe, bo niesie ze sobą radość odnajdowania znajomych przeżyć i emocji. Czytaj dalej „Opowieść o świecie, którego już nie ma…”

Po prostu wyjedź w Bieszczady…

 

Adrian Markowski, Bieszczady. Przewodnik dla małych i dużych odkrywców. Ilustracje Agata Dobkowska. Warszawa 2023. Prószyński i S-ka.

 

            Bieszczady były dla mojego  pokolenia synonimem wolności. Jeździło się tam w poszukiwaniu przestrzeni, ciekawych spotkań i przygód. Śpiewało się piosenki Wojtka Belona, Edwarda Stachury, Wołodii Wysockiego, Bułata Okudżawy, a potem – Jacka Kaczmarskiego… Patrzyło się w rozgwieżdżone niebo i słuchało opowieści o spotkaniach z niedźwiedziem… Ta nasza młodość… Czytaj dalej „Po prostu wyjedź w Bieszczady…”

Terra incognita

Marcin Szczygielski, Antosia w bezkresie. Instytut Wydawniczy Latarnik im. Zygmunta Kałużyńskiego. Warszawa 2022

 

            Niespodziewane, dramatyczne zmiany, jakie niesie los, rozmaitość typów ludzkich, piękna i groźna przyroda, sowiecka propaganda i system oświatowy, wreszcie – mrożące krew w żyłach opowieści – z tym właśnie styka się jedenastoletnia Antosia, tytułowa bohaterka kolejnej książki Marcina Szczygielskiego. Czytaj dalej „Terra incognita”

    Dobra książka na trudny czas

Liliana Bardijewska, Walizka pełna marzeń. Ilustrowała Agnieszka Potocka. Wydawnictwo: Dwukropek. Warszawa 2022.

           Przygoda? Marzenie? Podróże i nowe technologie? Przywiązanie do rzeczy? Utrata i rozczarowanie? – Tak! Ale i subtelne pouczenie, że strata stracie nierówna, a pomoc niesiona innym i lojalność to wartości co najmniej istotne, że warto się zatrzymać w biegu, spojrzeć na morze i zwierzyć mu swoje smutki… Przyroda i żywioł potrafią pocieszyć i zrozumieć tak samo, jak niektórzy starzy ludzie. Życie przynosi rozczarowania – to prawda, ale – ostatecznie – wszystko się wyrównuje i wciąż jest nadzieja na to, że będzie ono przede wszystkim dobre, a także, być może, miłe i ciekawe. Czytaj dalej „    Dobra książka na trudny czas”

Zaczarowana ciągłość życia

 

Cezary Harasimowicz, Mirabelka. Ilustracje Marta Kurczewska. Warszawa 2018. Wydawnictwo „Zielona Sowa”

 

            Mirabelkę Cezarego Harasimowicz z pięknymi ilustracjami Marty Kurczewskiej można odczytywać na wiele sposobów. To cecha charakterystyczna dobrej książki.

          Dla mnie (dorosłej czytelniczki) jest to przede wszystkim opowieść o ciągłości życia, o jego zaczarowanym bogactwie, zmienności i kruchości, ale także o jego sile i trwałości, które przekraczają granice geograficzne i granice czasu. Jest to również opowieść o nadziei. Czytaj dalej „Zaczarowana ciągłość życia”

Słoneczna opowieść

 

Agnieszka Dąbrowska, Za duży na bajki. Ilustracje: Marta Krzywicka. Wydawnictwo Agora dla dzieci. Warszawa 2022.

        Jak podaje wydawca: Książka została po raz pierwszy wydana pod tym samym tytułem pod pseudonimem autorki: Agnorszka Bloska. Niniejsze wydanie zostało uzupełnione i rozwinięte o wątki zaczerpnięte z napisanego przez autorkę scenariusza filmu „Za duży na bajki” w reżyserii Kristoffera Rusa, dzięki uprzejmości Pokromski Studio – producenta filmu.

 

       Jak niewiele powstaje takich słonecznych opowieści… To książka, z której ucieszyłby się słoneczny pisarz, Kornel Makuszyński. Jest tu prawda nastoletniego przeżycia: sporo niepokojów, smutków i radości, pierwszych zauroczeń, zawodów, zdrad i bolesnych nieporozumień. Jest też elastyczność (prowadząca do łagodności) w ocenach ludzkich postaw i przestrzeń do  dojrzewania, wewnętrznych przemian, a przede wszystkim – jest nadzieja, że świat i ludzie mogą być lepsi i że, choć nie zawsze można mieć wpływ na los, można akceptować to, co niesie, starając się po prostu żyć jak najlepiej z wiarą, że oto los może okazać swoją łaskawość. Czytaj dalej „Słoneczna opowieść”

Dziecko jest istotą myślącą

 

April Stevens, Figgrotten. Przełożyła Maria Kabat. Ilustr. Sophie  Blackall. Levyz Books.(bmw) 2022.

 

            Nie pisze się u nas takich książek… Nikt nie uczy starszych dzieci, młodszych nastolatków, jak obchodzić się z własnymi emocjami, jak rozpoznawać uczucia, jak istnieć w społeczności. A przynajmniej brak takich prób podanych w formie zbeletryzowanej. Amerykańska autorka robi to, powołując do życia bohaterkę o dziwnym imieniu Figgrotten (nieprzetłumaczalna gra angielskich słów: coś ze słodyczy figi i zapomnienia…), która powoli wyrasta z dzieciństwa i, nie bez bólu, wchodzi w nastoletniość. Czytaj dalej „Dziecko jest istotą myślącą”

Nowoczesny dydaktyzm

   

Roksana          Jędrzejwska-Wróbel, Siedem szczęśliwych. Baśnie nie dość znane. Oprac. graf. i ilustracje Marianna Oklejak. Wydawnictwo „Bajka”. Warszawa 2022

 

             Jaką drogą dojść do szczęścia? Jak pokonać własne słabości i nauczyć się dobrego życia? Na takie (między innymi) pytania próbują odpowiedzieć autorki serii książek Siedem szczęśliwych. Baśnie nie dość znane – pisarka Roksana Jędrzejewska-Wróbel i autorka ilustracji i opracowania graficznego Marianna Oklejak. Czytaj dalej „Nowoczesny dydaktyzm”

Wojna zawieszona w Wielkim Nic

Davide Cali, Serge Bloch, Wróg. Przełożyła z francuskiego Katarzyna Skalska. Wydawnictwo Zakamarki. Poznań 2014.

                Ostatnio mamy prawdziwy wysyp książek o wojnie (seria Muzeum Powstania Warszawskiego i łódzkiego wydawnictwa Literatura; liczne książki poza seriami wydawane przez inne wydawnictwa).   Jest to sytuacja stosunkowo nowa. Do niedawna temat wojny był objęty szczególnym rodzajem tabu. Na przykład francuska pisarka, polskiego pochodzenia, pisząca pod pseudonimem – Elżbieta, autorka Flon-Flon et Musette (francuskie wydanie – 1993, polskie Kruszek i Jagusia – 1999) spotkała się z krytyką ze strony poważnego gremium, jakim jest Komitet Ochrony Praw Dziecka. Zarzucano jej, że pisze dla dzieci, które nie są właściwym adresatem opowieści o wojnie… Czytaj dalej „Wojna zawieszona w Wielkim Nic”