Przed siebie
w zieleń
w kolory jesieni
w milknący śpiew ptaków Czytaj dalej „Przed siebie…”
Rzeczy tracą kontury
w powietrzu
złotawym
szarawym
są a jakoby ich nie było Czytaj dalej „Rzeczy tracą kontury…”
Gdy zło puka w ścianę
dar ciepłego uśmiechu
oczy otwarte
bezmiar bliskości
rozkołysanej jak morze Czytaj dalej „Ono”
Powoli, nieuchronnie noc zapada,
zasypia nad głowami gwiazd gromada, Czytaj dalej „Piosenka sycylijska”
Strach ma wielkie oczy
księżyca na niebie
i tego drugiego
utopionego
w spokoju rzeki Czytaj dalej „Strach”
Trzeba żyć
skoro mamy życie
do przeżycia
rozwiązywać zadania
z wieloma niewiadomymi
ryzykując gubienie znaków
mieszanie minusów z plusami Czytaj dalej „Trzeba żyć…”