Kiedy umiera poeta
drzewa załamują gałęzie
w nieopisanym bólu
Kiedy umiera poeta
słowa stają na baczność
niby żołnierze przy grobie przyjaciela
Kiedy umiera poeta
szpalery znaczeń
prężą nagie torsy
wystawione na strzał
na rozpacz straty
na przymus konieczności
Kiedy umiera poeta
świat milczy
zajęty zabijaniem złudzeń
Haniu, bardzo przejmujący. Dziękuję.