Ktoś tu był
kiedyś Czytaj dalej „Ktoś tu był…”
Ktoś tu był…
Przygodowo i ekologicznie
Ilona Wiśniewska, Przyjaciel Północy. Ilustracje: Mariusz Andryszczyk. Warszawa 2022. Wyd. Agora.
Spitsbergen to tajemnicza kraina… Samo położenie tego miejsca na naszej planecie uruchamia wyobraźnię. Norweska wyspa (część archipelagu Svalbard) znajduje się już za kołem podbiegunowym, a jej odległość od Bieguna Północnego to około 1000 kilometrów, a więc, z naszej perspektywy, bardzo blisko… Gdy się przybywa, jak dwunastoletni Daniel, bohater powieści Ilony Wiśniewskiej, na Spitsbergen ma się uczucie, że jest się na końcu świata… A może na jego początku?… Bo takie, między innymi, refleksje przychodzą do głowy inteligentnemu chłopcu, synowi Polki i Norwega. Czytaj dalej „Przygodowo i ekologicznie”
Strach
Strach ma wielkie oczy
księżyca na niebie
i tego drugiego
utopionego
w spokoju rzeki Czytaj dalej „Strach”
O Gołąbce, kukułce i szkodliwości stereotypów …
Patxi Zubizarreta, Usoa, dziewczynka, która przyleciała. Ilustracje Elena Odriozola. Przełożyły Katarzyna Mirgos i Barbara Stawicka-Pirecka. Piaseczno 2023. Wydawnictwo Widnokrąg
Usoa to po baskijsku gołąbka. Właśnie takie imię nadała tutejsza mama dziewczynce, która jak gołąbka, przyleciała z głodującego i ogarniętego wojną kraju Afryki. W podróż wysłała ją samolotem tamta mama, zaopatrzywszy córeczkę (o afrykańskim imieniu Kasai…) w list. Zawierał przejmującą rodzinną historię i prośbę o opiekę nad dzieckiem wysłanym w nieznane z miłości… Czytaj dalej „O Gołąbce, kukułce i szkodliwości stereotypów …”
Trzeba żyć…
Trzeba żyć
skoro mamy życie
do przeżycia
rozwiązywać zadania
z wieloma niewiadomymi
ryzykując gubienie znaków
mieszanie minusów z plusami Czytaj dalej „Trzeba żyć…”
Opowieść o świecie, którego już nie ma…
Maria Ewa Letki, Wakacje z Cynamonem. Ilustracje Jolanta Marcolla. Seria Hipopotam. Warszawa 2000. Prószyński i S-ka.
Zabrałam sobie do czytania w przerwach uzdrowiskowej kuracji książkę, która miała mnie pocieszyć i poprawić humor (pamiętałam, że kiedyś śmiałam się przy niej na głos) i tak się stało. Przy okazji odbyłam zaczarowaną podróż w Krainę Dzieciństwa, a zatem do świata, którego już nie ma. Zaglądanie w przeszłość ma w sobie coś ekscytującego. Bywa jednocześnie trochę smutne, bo przypomina o nieubłaganie upływającym czasie, którego wciąż mniej i mniej, ale i wesołe, bo niesie ze sobą radość odnajdowania znajomych przeżyć i emocji. Czytaj dalej „Opowieść o świecie, którego już nie ma…”
Po prostu wyjedź w Bieszczady…
Adrian Markowski, Bieszczady. Przewodnik dla małych i dużych odkrywców. Ilustracje Agata Dobkowska. Warszawa 2023. Prószyński i S-ka.
Bieszczady były dla mojego pokolenia synonimem wolności. Jeździło się tam w poszukiwaniu przestrzeni, ciekawych spotkań i przygód. Śpiewało się piosenki Wojtka Belona, Edwarda Stachury, Wołodii Wysockiego, Bułata Okudżawy, a potem – Jacka Kaczmarskiego… Patrzyło się w rozgwieżdżone niebo i słuchało opowieści o spotkaniach z niedźwiedziem… Ta nasza młodość… Czytaj dalej „Po prostu wyjedź w Bieszczady…”
Humor w szkole?
Czy szkoła jest dobrą przestrzenią dla istnienia humoru?
Moja odpowiedź na to pytanie brzmi: nie.
Oczywiście sprawa wcale nie jest prosta. Na pozór wydawać by się mogło, że humor w szkołach może służyć na przykład rozładowaniu napięcia, towarzyszącemu często nauce, łagodzić stres, pełnić swego rodzaju funkcję terapeutyczną, że można uczyć bawiąc a zabawie przecież zwykle towarzyszy humor i jego przejaw, czyli śmiech … To wszystko prawda. Ale… Czytaj dalej „Humor w szkole?”
Wędrówka, przyjaźń, solidarność
Krzysztof Łapiński, Świnia Malwina. Ilustracje Marta Kurczewska. Wydawnictwo Agora dla dzieci. Warszawa 2022
Powieść drogi dla małych dzieci? Czemu nie… W dodatku, gdy w tę drogę wyrusza gromada sympatycznych, choć – na ogół za takie nieuznawanych –- zwierząt, a ich wędrówkę ilustrują cudowne (jak ze snu!) ilustracje. Czytaj dalej „Wędrówka, przyjaźń, solidarność”
Zachęta do czytania
Wydana w 2010 roku książka Beaty Wróblewskiej „Motyl w podróży” opowiada o trudnej a zarazem dość częstej sytuacji dziecka, żyjącego w rodzinie, w której rodzice są rozwiedzeni.
Mama dziewięcioletniej Marty, telewizyjna dziennikarka, nie zawsze ma czas na zajmowanie się córką. Ojciec, szalony naukowiec, nie bardzo wie, o czym rozmawiać z małą dziewczynką. Na szczęście pozostają dwie pary ukochanych i mądrych dziadków, liczne grono wesołych kuzynek i kuzynów. Wokół dzieje się bardzo dużo. Jest czas na rozmowy i znajdują się sposoby na ocieranie łez… Rodzina istnieje, choć nie jest to jej model najbardziej tradycyjny. Autorka nie ocenia rodziców, ale pokazuje, że dziecko w takiej sytuacji – nie najgorszej (ale i nie najlepszej) ma prawo czuć się dość zagubione. Mała Marta, urażona do żywego przez matkę, postanawia samodzielnie, nie mówiąc nic nikomu, wyruszyć w podróż do dziadków. Chce w ten sposób ukarać mamę. Po drodze przytrafiają się jej różne spotkania, rozmaite przygody… Czytaj dalej „Zachęta do czytania”