***

Nieubłagane piękno jesieni

prześwieca złotem w późnej zieleni…

            Ozdabia liście,

            winogron kiście,

            wiatrem omiata

            ostatki lata…

Przebija złudnie ciepłym promieniem

zgubione w parku letnie marzenie

            odbite w niebie,

            niepewne siebie,

            skropione deszczem,

            wciąż piękne jeszcze…

Jesieni piękno nieubłagane

myśli otula liści dywanem…